Adam hiddetle kapıyı çarpıp dışarı çıkmıştı. Bıkmıştı karısının dırdırından ve kıskançlığından.
-Bak görürsün bırakacağım seni. O zaman aklın başına gelecek.
Kuvvetli bir yağmur yağıyordu. Ama sinirinden yağmurun şiddetinin bile farkında değildi. O sıra ayağına boş bir bidon çarptı. Öyle bir kuvvetle vurdu ki. nasıl olduğunu anlamadan kadının biri yere düştü.
-Allah Allah neler yapıyorum ben. Birşey oldu mu acaba.
koşarak kadının yanına gitti. Zavallı baygın yatıyordu. Yağmurdan da üstü başı ıslanmıştı. Kadını kucakladığı gibi, arabasının arka koltuğuna yatırdı.
-Hemen acile gitmeliyim dedi.
Kucağında kadını hastanenin aciline taşıdı. Doktor gerekli muayeneyi yaptı.
-Önemli birşey olduğunu tahmin etmiyorum. Şimdi ayılır.
-Oh çok şükür Bir de birşey olsaydı. Ne yapardım ben.
Kadın kendine gelmeye başlamıştı. İlk defa o an alıcı gözle kadına bakıyordu.
-Ne harika bir kadın bu.
-Kimsiniz. Ne oldu bana.
-Görünmez bir kaza. Burdan çıkınca anlatırım size. Nasıl hissediyorsunuz kendinizi. Yürüyebilecek haldeyseniz çıkalım.
-Bence de çıkalım. Hastaneleri hç sevmem.
Kolunu kadına uzattı. Kadın da adamın koluna girdi. Yavaş yavaş hastaneden çıktılar.
-Pardon dalgınlığıma verin. Size kendimi tanıtayım. İsmim Semih. Bir şirkette Satış müdürüyüm.
-Benim ismim de Mine. Benim de muhasebe bürom var. Hay Allah haber vermeliyim. Merak edecekler.
Hemen telefonu alıp büroyu aradı. Geç geleceğini söyledi.
Sizle bir yerde oturup konuşabilirmiyiz. Kendimi affettirmek istiyorum.
-Semih bey bu bir kaza. Bakın birşeyim de yok. Lütfen kendinizi suçlu hissetmeyin.
-Kesinlikle olmaz..Lütfen beni kırmayın.
-Peki. Fazla zamanım yok ama. Bugün bazı evrakları düzelnlemem gerekiyor.
-Nasıl isterseniz. Siz nezaman kalkalım derseniz o zaman kalkarız.
Semih Mine den çok hoşlanmıştı. Evlendikten sonra başıma böyle birşey ilk defa geliyor diye düşündü.
Bir cafede oturuyorlardı.
-Tekrar teşekkürler Mine hanım. İnanın istiyerek olmadı. Sabah eşim çok sinirlendirdi beni. ne yaptığımın farkında değilim.
-Rica ederim. Herşey bizler için.
-Pardon evlimisiniz. Özür dilerim merak ettim.
-Eşimden ayrılalı iki sene oluyor. Ailemle oturuyorum.
-Ne hoş adam, keşke bekar olsaydı diye düşündü Mine. Kesinlikle evli bir adamı sevemem. Aman boşver. Birdaha nerde göreceğim.
-Ne içersiniz.
-Limonata alayım.
-Yanında birşey yemek istermisiniz.
-Yok teşekkürler.
Biraz havadan sudan sohbet ettiler. Semih kartını uzattı.
-Birgün sizi yemeğe davet etsem gelir misiniz.
-İnanın hiç vaktim yok özel sohbetlere. Çok teşekkürler. Ben kalkayım.
Mine iyi günler deyip kalktı masadan.
Semih şaşırmıştı.
-Oysa ne güzel kadındı. İlk defa bir kadından hoşlandım bukadar.
Sabah ki olay aklına geldi. Karısını hiç sevmiyordu.
-Bir avukata gidip bitirmeli bu evliliği. Ben hergün onu mu çekeceğim.
Arabasına bindi. Avukat arkadaşının yanına gitmeye karar verdi. İki de çocuğu vardı.Çocukları canıydı.
-Bu ayrılık çok zor. Çocuklarımı hergün görmeye alıştım. ne yapsam acaba.
En iyisi bir hafta tatile çıkayım. Biraz başımı dinleyip, ne yapmam gerektiğine karar veririm. Tekrar eve döndü. Ufak bir valize giyeceği birşeyler koydu. Karısı hala bağırınıyordu.
-Gelme bu eve. İstemiyorum seni. Anlıyor musun. Gelmee.
-Hiçbirşey demeden dışarı çıktı.
Arkası Var
Menekşe GülayKayıt Tarihi : 12.1.2007 23:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
evliliklerde her zaman olası bir konuyu işlemişsiniz Menekşe hanım, güzel kaleme alınmış, kutluyorum..
Kısmetse yollar hep birleşir.
Güzel bir öykü okudum.
Tebrikler Menekşe Bacım.
Kadir Tozlu
TÜM YORUMLAR (5)