duygularımızla oynadılar fark etmedik biz çocuk
gerçek hayat hikayelerini göremedik,unuttuk
müsaittik,inandık yalan haberlerle uyutulduk
filmlerle, dizilerle, şarkılarla
hayallerde duygularımızın esiri olduk,uyuştuk
hırsı allayıp pulladılar ve sattılar bize, hayır diyemedik
acımasızca, öldüresiye birbirimizle yarıştırdılar bizi çocuk
azim denen erdemi unuttuk
kendi sınırsızlıklarımızı göremez,kendimizle yarışamaz olduk
inançlarımızı yozlaştırdılar bizim çocuk
hayallerimizi öldürdüler, düşüncelerimizi sınırladılar
zamanımızı çaldılar,sormadık soramadık sorgulayamadık
kalıplar içine soktular hareket edemez olduk biz çocuk
toplarla tüfeklerle değil
bizi kendi değerlerimizle vurdular çocuk
özgürlüğü yanlış anlattılar, yanılttılar bizi
odur özgürlüğün anahtarı dediler, emir ilan ettiler nefsimizi
çıkarlarımıza uygun geldi, inandık biz bunlara çocuk
bir parça ekmeğimiz, bir yudum suyumuz olduğunda yetinmedik
helal-Haram demedik, az-çok demedik, açları hiç düşünmedik
hep isteklerimizin peşinde koştuk
hepimiz birer tamahkar benciller olduk
ruhumuzu dane uğruna firavunlara sattık biz çocuk
sömürdük güçsüzleri, sömürdü güçlüler bizi
ve firavunların gönüllü köleleri olduk
yetmedi doğaya da hakim olmak istedik,
yok ettik ormanları, kuruttuk suları
bencilce, saygısızca görmezden geldik başka canlıları
ah çocuk insanca yaşamak ve insanca yaşatmaktı amacımız
aklımız bir kanadımızdı, gönlümüz öbür kanadımız
özgürce, hep birlikte gökyüzünde uçacaktık
şimdi uzaklaştık amacımızdan, biz biz değiliz artık
gerçekleri göremedik tuzaklar kurduk sana
kafeslere girdik, kanatlarımız kırık
aklımız karışık, gönlümüz kirli ve karanlık
tıpkı Yusuf gibi
biz kardeşlerin tarafından karanlık kuyulara atıldın sen çocuk
kuşlar uçmaz kervanlar geçmez oldu artık buralardan
yalnızsın sen, çok yalnız çocuk
yıldızları, ayı, güneşi takip etmekten başka çaren yok
kafes içinde, uçurumun kenarındayız biz çocuk
kurtulamazsan eğer karanlık kuyudan
firavunlarla savaşacak Musalar olmayacak
tufanlardan kurtaracak Nuhlar bulunmayacak
İsalar,Muhammedler gelmeyecek artık
filler talan edecek yeryüzünü
gökyüzünde bir tane ebabil kuşu görünmeyecek
ve senin gibi milyonlarca çocuk, fillerin ayakları altında ezilecek
tesadüfen kurtulanlar ise titreyerek sıralarını bekleyecek
biz kardeşlerinin senden başka ümidi yok,
azimli ol, ümidini kaybetme çocuk
bu karanlık kuyudan ancak kendi çabanla kurtulacaksın
Züleyhalara da kanmazsan dünyanın sultanı sen olacaksın
işte o zaman seni kuyuya atan biz kardeşlerini de
kendi tuzaklarımızdan yine sen kurtaracaksın
Kayıt Tarihi : 7.2.2015 08:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!