Suskun gece bazende Dicle nehri kadar berrak
bazende ansızın hırçın Fırat nehrine dönüşünce
umutlarını akıttığın göz yaşlarında boğulurcasına
öylece bakıp seni yaşıyorum.
Yarının doğacak şafağında sevdaya dönüşmüş
gizemin parlayan yıldızına muhtaç gibi kendini yapa yalnız yaşıyorsun. bazende bir sabah bir sabah uyanmış yeni günün doğumunda çocuksu bakıştaki mahsumyetin ağlayışında seni yaşayarak sevgimi sana anlatmak istediğim anılarım ve hikayemin baş harfisin.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta