Senin kadar sevenini bulamam ömrümce
Delice bağlanan göremem gönlümce
Öyle bir yer ettin ki benim su kalbimde
Baskasini sevemem inan ki senin yerine
Sen her zaman benim gönlümdesin
Askimin umudu, tek tesellimsin
Sevgisine inandıgım hayat verdigimsin
Baskasini sevemem inan ki senin yerine
Hasret rüzgarları eserken bağımda
Özlem kokuyor artık yasamda
Acımasız yıllar geçerken karşımda
Başkasını sevemem inan ki Senin Yerine...
-
Hayattan bıkmış,çaresiz ve herseyden uzaklaşmayı düşünürken çıktın karşıma...
Birden bire hayatımı deiştirdin..O masum sıcacık bakışların hayata bağladı beni..
İkimizde mutsuzduk herseyden vazgecmiştik ve hayatımız birbirimizi tanıyınca deişti.. İyiki çıktın karşıma hayatım sen olmasaydın şuanda belki bn yoktum..
İnanki herseyden bıkmıştım yaşamak dahi istemiyordum hersey saçma geliyordu aşklar ise yalandı..
taaki sen karşıma çıkana kadar..
Seninleyken şu hayatta hiç olmadığım kadar mutlu oluyorum sebebi sensin herşeim..
seni herseyden çok seviorum..ayırmasın kimseler bizi..seni kaybetmekten çok korkuyorum..
ölmeyi düşünürken ölmekten korkar oldum..sensiz kalacagım için..!
Hiçbir zaman bırakmıcam seni her ne olursa olsun hep yanında olcam..belki uzaktayız birbirimize ama kalbimiz hep birbirimiz için atıyo..Şimdi birlikte elele yürüyoruz yarınlarımıza..
benim için çok özelsin,kalbimde bambaşkasın..
seninleyken zaman hiç geçsin istemiyorum bitmesin gunler akşam olmasın hiç ayrılmayalım..
heleki o ayrılık zamanı geldiğinde kalbimden bir parca kopuyor..yüregim her nekadar gitme yanımda kal desede dudaklarım bunu söyleyemiyor..çok özlüyorum senii..
birgün dedim ya sana yanımdayken bile özlüyorum seni Nasıl bilmiyorum bi anlam veremiyorum ama sana sarılırken bile özlüyorum hiç ayrılmak yanından gitmek istemiyorum hep beraber olmak,sıcaklığıı ve varlığını hissetmek istiyorum..senin yanındayken huzur buluyorum..hiç biyerde bulamadığım huzuru..
şimdi bakıyorumda kendime bn hiç aşık olmamışım..Aşk buymuş demekki yanındayken bile hasret duymak özlemek..
bana ' herseyden vazgec,hatta öl ' desen yemin ederimki 1 sn düşünürsem şerefsizim..canımdan çok seviyorum seni...
ya sevdiğimi anlatmaya kelimeler yetmiyorki..'Anlatılmaz,Yaşanır' derler ya hani işte öyle birşeysin..Hayatımın tümü hatta dünyam oldun sen dünyamsın benim..Sadece sen...
sen yokken hayatım anlamsızdı..yasamak için bir sebebim vardı o da annem ama artık bi sen varsın bide annem bşka hiç kimse yok ve olmayacakta..
artık biz yarınlarımıza bakalım..gecmişi düşünmek istemiyorum..gecmişe dair herseyi silip,yakıp,yok etmek istiyorum..
sen diyorsun ya bana hayatım..hersey daha guzel olacak inan bana..inanıorum sana..hersey çok guzel olacak..
hiç birsey bizim mutluluğumuzu bozamaz artık..çünkü o fırsatı vermicem..
hayatım,dünyam..ne desem bilmiyorum o kadar deişik ama o kadarda güzel duygular içindeyimki anlatamıyorum bile..
Nasıl birden bire bu kadar baglandık birbirimize..çok hızlı gelişti hersey..zaten seninle konuşmadığım zamanlar kendimi çok yanlız hissediyordum..
Offf..Kelime bulamıyorum..ne desem bilmiyorum..birbirimize olan askımız sevgimiz hiç bitmesin askım..ben sensiz yapamam çünkü artık..dünyam oldun benim..eger sen gidersen dünyam yok olur ölürüm..
ben seni hiçbir zaman bırakmıcam..asla aslaaa vazgeçemem senden aslaaa olamam ben sensiz yapamam sevgisiz...
sen benim yaşama sebebim,gülme nedenim ve gidersen ölümüm olursun sevdiğim..seni seviyorum bu hayatımda değişmeyen ve değişmeyecek olan tek gerçek..
BEN SENI SECTIM SEN BENIM ICIN YALAN DUNYADAKI TEK GERCEKSIN...
ÖLÜMÜNE SEVİYORUM SENİİ...Her $eyimm..
-
Ben kalbimi sende buldum ne olur gitme
İstedin de ne yapmadım terketme
Raydan çıkmış kalbimi raya sokan sendin
Cansa can bu canı verdim ölümüne
Aşkın çözülememiş cevapsız bir bilmece
Ne yaptıysam yaranamadım sana istenmiyorsun bu bedende
sende kaldı bir yarım derinlerde köşede
giremedim bir türlü aşk kokan kalbine
dert verdin bana sen bu cana o gözlerle
beni benden ettin bu alemde
bırak artık beni bırak kendi halime
aşkın senin olsun ben bakarım başımın çaresine
şunu bil ki birgün ama birgün adımı kazacağım KALBİNE
A.R.K.
Kayıt Tarihi : 25.8.2009 11:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
’seni…
gördüm’
Yelkovanını yitirmiş bir zaman diliminde ilerleyen uykusuz bir gece,iflah olmaz çırpınışıma direnirken kanatlarım…seni gördüm.
Hayat denen akrep takibimdeydi ve öfkeliydi belli ki iflah olmaz geri dönüşlerime,üzerinden geçip gidişime ve yelkovanını yitirmiş bir zaman diliminde sırtına yasladığım bir kaç nefeslik dinleşime…
Bir andan bir sonrakine akmaktaydı zaman seni gördüğümde ve kırıp kanatlarımı düşüşe geçtiğimde..Sana yakın uçmak düştüğüm binlerce boşluktan uzaklaşmak ve artık boşluğa düşecek olmaktan korkmamaktı…Bilirdim..kırılsa kanadım,mavi şevkatinle saracaktın…
‘Fırtına kuşlarındanım…
Göçmendir aslım ve güçlüdür kanatlarım.
Şimdi düştüysem bil ki sende kalmak için onları kendim yaraladım…
Korkma! Dalgalansana
Unutma…
Fırtına kuşlarındanım…”
’sende…
kaldım’
Yadırganmayan bir yataktın…Gökyüzüne rest çekip inadına ve aşkına maviydin yağmurlu havalarda.Oysa ben seni bilirdim.
Sıradan bir göç yolu uğraklığında griye çalan öfkenden uzak dursam da bil ki hiç düşünmedim kirlendiğini ve hiç yitirmedim umudumu bereketine açken ruhum hiç düşünmedim içinde barındırdığın yaşama gereksinimlerimi tükettiğini,balıkçı kayıkları ve ağlarıyla örselendiğinde maviliğin…
Sende kalmaya geldim aslımdan vazgeçip,göç yollarına hiç bakmadım inan…Sende kaldım…
Üşüsemde yaklaşmadım güneşe,olduğun yerde seninle ısınayım istedim…Elimde olsa yükselip kanatlarımla taşırdım gökyüzünü içine,değildi…Kanatlarımdan vazgeçip uçmayı unutmayı denedim ve inan…İnan…Bunu gerçekten istedim…
İçim sızlamadı,kendime acımadım hem nasılsa ben fırtına kuşlarındandım.Keşke kırsaydın da,özünü saklamasaydın benden.
Keşke…Kendini yitirmene sebep olduğumu
düşündürmeseydin yağmurlu havalarda bile hep böyle şefkatliyken…
Sende kaldım…Kendini yarım bıraktın…Fırtınalara alışkındım oysa bu dinginlikte hep kendimi suçladım…
“Yelkovanını yitirmiş kaç zaman daha sürecek sanırsın
Beni dinginliğine hapsedişin
Mavi şefkatine gönüllü geldiğim esaretim…
Seni gördüm
Göç yolunda sıradan bir karşılaşmaydın
Sende kaldım
Korkma! Dalgalansana
At maviliğini ve griye çalsın yüzün
İnanmazsın ama
Öfkeni özledim yabancı karşılaşmalarda
Hoyratlığını bilirim
Dalgalan ve savursana
Fırtına kuşlarındanım
Unutma”
‘benden…
geçtin’
Alışmış mıydın varlığıma ki duymaz olmuştun sesimi? Alış mıydın koynuna saklanmış göçmen bir kuşu sarmaya? Alışmış mıydın bana ki unutmuştun yaşamam için gerekliliğini,maviliğin değil senin,içinin,tutsağı olduğum özünde beslediklerinin…
Alışmıştın tüm bunlara ve alışmıştın bu sessiz sakin kaygısızlığa ki hiç öfkelenmedin balıkçı kayıkları ve ağları tüketirken seni,yaşama sebebimi…
Açlığıma aldırmadın ve benim için kendinden tek parça ayırmadın…Söylesene ben mi yanılmıştım yoksa sen hep mi böyle fedakardın?
Kendinden geçtiğini sanıyordun oysa sen…Benden geçtin.
“Kanatlarıma uçmayı öğrettim yeniden
Zordu çünkü onca zamandır seninle ıslanmışlardı
Ağırlığını üzerimden atmak kolay olmadı…
Olduğun yerde kal
Dalgalanma artık hep böyle durgun kal
Saklandığım koynunu buldu hayat denen akrep
Akıttı zehrini.
Düşünme…
Belki de sonu böyle olmalıydı
Dayanmalıydım
Nasılsa direngendi aslım
Fırtına kuşlarındandım”
’senden…
gittim’
Yelkovanını yitirmiş bir zaman dilimindeyim…Hayır,artık uçmakta eskisi kadar iyi değilim.Üzerimde sularında ıslanmışlığın ağırlığı ve gözlerimde maviliğin var…
Seni yitirmiş bir beni çekiştiriyorum göç yollarına…
Söyleyecek çok sözüm yok artık…Ne sana,ne de ona…
Bir parçan var gövdemde,tekmeleyip duran ve ağrıtan bir sancı büyütüyorum içimde…
Söyleyecek sözüm yok…Ayrılık vakti yitirsen de yelkovanı,düşme benim gibi bir zamansızlığa
Neyse…
Şimdi bir yol bulup göçmeliyim okyanuslara…Kendimi doğurmaya…
‘Seni gördüm…
Seni sevdim…
Tüm şefkatinle nasıl da acıttın…
Yine de
Sende kaldım…
Kanatlarımdan vazgeçtim
Sen önce kendinden
Sonra
benden geçtin…
Göç vaktini bilirim
Şimdi
Ben
Acısam da ben
Yansam da ben
Ağlasam da ben
Senden….
Gittim.’
TÜM YORUMLAR (1)