Evim bomboş bu akşam
Odam loş..
Sadece mumlar yanıyor
Titrek ve ürkek ışıklarıyla oynaşarak...
Ve sen yoksun yanımda,
Oysa mumlar yan yana....
Ben dokunmanın hayalindeyim nicedir,
Onlarsa başladılar bile sıcacık öpüşlerine....
Birden büyüyor alevleri tam üzerimde
Şimdi çıplak iki beden gibiler adeta...
Ve ben kaçırmaktansa bakışlarımı
Arzu dolu sarılmış aşıklar üzerinden,
Daha da açıyorum gözlerimi kapatmak yerine
Edepsizce...
Hayalini yaşamadayım ben senin baktıkça
Arzu ile sevişen mumlara,
Daha da erimedeyim derinden...
Karnımda bir deli otlar büyüyor
Hatıran canlandıkça
Canlandıkça daha derine sokuluyor,
Bir gidip, bir geliyor....
Ama bu doyum değil senin gerçekliğin olmadan,
Ellerinin sıcağını hissetmeden,
En hassas yerlerimde..
Bedenimde başlayıp beynimde biten fırtınanı yaşamadan,
Ve sen olmadan yatağımda...
Yaşamak; yaşamak değil,
Bir soluk kuru kuruya içime çektiğim,
Nefes almak bile değil....
Sen yanımda olmayınca...
12/09/05
Banu BalatKayıt Tarihi : 5.12.2005 10:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım gerçekten.,
TÜM YORUMLAR (2)