Seni İstanbul'da Bekliyorum

Seni İstanbul’da Bekliyorum;
Yedi tepeli şehirde,
Çam ağaçlarının altında, Çamlıca’nın.
Sesini duyuyorum bülbüllerinin;
Aşk kokan, sevda kokan; ağaç dallarında.
Havasından mest olmuş, havasından bir hoşum,
Başım dönüyor cazibesinden, içmeden sarhoşum.
Gel artık sevgili, hadi gel, hadi gel diyorum,
Seni, şehirler kraliçesi İstanbul’da bekliyorum.

Seni İstanbul’da Bekliyorum;
Şairler diyarında
Şiirsel manzaralar arasında
Orhan Veli’yi görür gibiyim
Nedim’i, Yahya Kemal’i
Ruhuma dokunan dizelerinde;
Onların nefesini hissediyorum,
Bu rüya şehrin her yerinde.
Bir tarafımda akasya, bir tarafımda gül;
Baktıkça, kokladıkça, çektikçe içime, haz alıyorum
Seni, şehirler kraliçesi İstanbul’da bekliyorum.

Seni İstanbul’da Bekliyorum;
Mistik semt; Beyoğlu’nda, İstiklalde
Aşıklar geçer yanımdan el ele, göz göze
Nostaljik tren salına salına ilerlemede
İnan sen varsın, İstanbul var, söylediğim her cümlede.
Çiçekçi Çingene kadından bir gül alıyorum
Gülü sen diye, hep sen diye kokluyorum.

Seni İstanbul’da Bekliyorum;
Şen gönüller durağı, Boğaziçi’nde
Mavi akar suları, masmavi bir heyecan
Nasıl geçmez kendinden,
Nasıl bir hoş olmaz burada her can.
Şair, dalar gider, iç aleminde,
Ressamın eli fırçasına uzanır,
Rüzgar, poyrazdan yürek okşayan
Bir şarkı mırıldanır.
Dokunmayın bana, dokunmayın!
Kendimden geçiyorum
Seni, şehirler kraliçesi İstanbul’da bekliyorum.

Seni İstanbul’da Bekliyorum;
Ortasındayım denizin, karşımda Kız Kulesi,
Muştusu düşer hatırama, o hiç unutmadığım yardan
Bir yandan vapurlar geçmekte, belli ki dönüşü adalardan
Bir yandan da, ona eşlik eden, o güzelim martıların sesi
Gerçek değil gibi bu yaşadağım, adeta rüyalardayım
Sanki, sanki gizem dolu, başka dünyalardayım.
Sevgili! Nerelerdesin? Sana sıkı sıkı sarılmak istiyorum.
Seni, şehirler kraliçesi İstanbul’da bekliyorum.