Seni İstanbul'a benzetdim

Seni İstanbul'a benzetdim:
Yalnızlığın kollarında.
İstanbul'u sen,
Seni İstanbul zannetdim:

Kız kulesini seyrederken,
Çığlık çığlığa haykırdım aşkını,
Karanlığı parçaladı, kurşun gibiydi sözlerim:

Martıların sesinden dinledim,
Ayrılık şarkılarını:
Göğün gözlerinden içtim kederi:
Bir kaç evsiz, sığınmış bir köşeye,
Amonyak kokuyor heryer:

Galata kulesinden seyrettim,
İstanbul'un yedi tepesini:
Kaç kez boşluğa bıraktım hayallerimi:
Kaç kez, intahar eden hayallerde,
Buldum kendimi:

Bazen, köprüde balık tutarken,
Hayal etdim seni:
Ben, martılara simit atarken,
Sen balık tutuyordun yani:
Uyumadığım uykumdan uyandım ,
Penceremi açtım :
Bu sabah istanbul yine sen kokuyor sevdiğim:
Caddeler ayak izlerini saklıyor:

Bir ıslık yankılanıyor boş sokaklarda:
Her zamanki gibi ihmalkarım sevdiyim:
Yine semsiyesiz yakalandım bak yağmura:
Evsiz kalmış bir kedi yavrusu gibi,
Sığınmak istedim kollarına:
Seni aradım boş sokaklarda:
Duyduğum senin kokun ama ,
Sen yoksun İstanbul'da:

Çamlıca da hep gitdiyimiz o çay bahçesi,
Yaşlı çınar ağacına sorsunlar,
Anlatır beni,
Anlatır seni,
Anlatır seni ne çok sevdiğimi,
Seni gerçek sevdiğimi:

Sinan'ın Mihrimah sultana olan, aşkı gibi:
Edirne kapı camisinden, seyrettim,
Batan güneşi:
Ve sonra, Mihrimah Sultan camisinin,
Arkasından, ay doğdu:
Yalnız deyilsin, ben varım der gibi :
Mihrimah, ay ve güneş yani :

Sinan mihrimaha benzetmiş ti,
Aşkla işlediği camiyi:
Mihrimah ve Sinan olmak zor belki:
Yine de ben İstanbul'a benzetdim seni:

Her akşamüstü, iskelede bekledim:
Meçhule yol alan o vapurun gelişini:
Yıllar acımasızca harcadı bak bizi:
Ne sen terkettin inadını öfkeni:
Nede ben bıktım, beklemekten seni:

Ey İstanbul cennetinde kaybetdiğim,
Sevdamı:
Cehenneminde arıyorum:
Ey sevgili, ben İstanbul'un gözlerinden ,
Sen diye ağlıyorum:
Sen yağıyor İstanbul'un üzerine:
Islak caddeler sen kokuyor yine :
Bu şehir sen kokuyor sevgili