Seni İncitmekten Korkarım

Ben seni sevmekten değil
Ben seni özlemekten, hasret çekmekten değil
Neden korkarım bilir misin?
Ben seni üzmekte, incitmekten korkarım
Bu yüzden ben seni yüreğimde saklarım
Seni sevmekten asla bıkmayacağım
Sen yanımda olmasan bile
Sen hep kalbimin bir yerlerinde var olacaksın
Ben seni varlığınla özleminle sevdim
Hayallerimin aşkı deyip bağrıma bastım
Onun için ben seni özlemekten korkmam
Sadece seni incitmekten korkarım
Seni öylesine sevdim ki adını göklere yazdım
Karanlıklarda seni kendime ışık yaptım
O yüzden ben yalnızken bile korkmam
Çünkü ben seni yüreğimin en özel köşesine sakladım.
Adını da mutluluğum koydum
Senin için yıldızları yağmur yaptım yerlere indirdim
Yollarına aydınlık olsun istedim
Sabah vakti güneşi yolladım sana gülsün istedim
Buna rağmen yinede seni incitmekten korkarım
Seni öylesine sevdim ki kimseler bilsin istemedim
Sen benim gizli aşkım ve hayalimsin
Adını sadece ben bildim, başkasına söylemedim
Sevdan yüreğime yara açsa da üzülmedim
Ben yaralanmaktan değil seni incitmekten korkarım
Sana açık, açık sevgimi söyleyemezdim
Sana olan ilgimi ise hiç gösteremezdim
Çünkü seni çok ilgiyle boğmaktan korkarım
Susuz kalırım, aç kalırım, sensiz kalırım
Yinede sesim çıkmaz ben zorluğa dayanırım
Buna rağmen seni inciteceğim diye çok korkarım
Sana olan duygularımı anlatmak bana zor gelir
Senin üzerine fazla düşmekten korkarım
Mevsimler gelip geçse bile sen benim yüreğimdesin
Ömrümden ömür aslanda gam yemem veririm
İşte ben sensizlikten değil seni üzmekten korkarım.
Aşkım seni ne çok sevdiğimi sana anlatamam
Çünkü aşkımı ben sadece kendime saklarım
Bu sevdamı başkaları bilsin istemem
Onun için seni incitmekten ve üzmekten korkarım.

Tarih: 24.03.2010/Çarşamba
Gece yarısı saat 00.55’de yazdım