Seni Hiç Tanımıyorum Şiiri - Burcu Karakaya

-Seni hiç tanımadım-

Yelken açtık yağmurda,
Meltem esiyor,
Teninin en narin yerinde...

Beraber soluyoruz evreni,
En güzeli gülüyoruz,
Ama öyle birşey var ki,
Koyboluyorum gözlerinde...

Bazen kelebek olasım geliyor,
Bazen de en güzel uğurun...

Konuşmaya gerek yok,
Bakışlarından anlıyorum,
Daha derin olsaydı keşke...

Boğulmaz, sürekli yüzerdim yüreğine,
En güzel çiçeğin olurdum,
Dalından hiç koparamayacağın...

-Ve ben seni hiç tanımıyorum-

Öncesini bilmediğim,
Hasretleri soluyor sevgim...
Ellerinde tırmansaydım,
En yüksek tepelere,
Ve özgürlüğümüzü haykırsaydık delice...

Heyecanlarımı paylaşmak isterdim,
Güzel sabahlara günaydın demek,
Gözlerinde! ..
Ve bütün takvimleri devirmek...

Gecelerde hayalini,
Her yeni günde bende olmayan seni seviyorum...
Evet seni tanımıyorum,
Sen de beni...

C. Burcu Karakaya
04/02/07
Antalya