çokmu fırtınalıydı deniz,
dalgalar kıyılarını dövüyordu.
nasılda alıp götürüyordu enginlere,
öyle sessiz, öyle kimsesiz seni.
kıyametler kopmuştu okyanuslarımda,
parçalanmıştı ümit gemim.
yalnız kalmıştım yıllarca tek başıma,
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta