çokmu fırtınalıydı deniz,
dalgalar kıyılarını dövüyordu.
nasılda alıp götürüyordu enginlere,
öyle sessiz, öyle kimsesiz seni.
kıyametler kopmuştu okyanuslarımda,
parçalanmıştı ümit gemim.
yalnız kalmıştım yıllarca tek başıma,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta