Seni Hiç Tanımıyorum Şiiri - Atilla Dur ...

çokmu fırtınalıydı deniz,
dalgalar kıyılarını dövüyordu.
nasılda alıp götürüyordu enginlere,
öyle sessiz, öyle kimsesiz seni.
kıyametler kopmuştu okyanuslarımda,
parçalanmıştı ümit gemim.
yalnız kalmıştım yıllarca tek başıma,
kıyısına vuruken kader,seni bana getirdi.
ilk gözgöze gelişimizdi bilinmezde çarpışmamız,
kuvvetli bir lodosla düştük aynı kumsala.
bir gece yarısıydı bilmem ne kadar sonra,
kendimize gelebilmiştik,yorgun, umutsuzluklarımızdan.
tutunmuştuk kıyısından yaşamın,
okyanusun sessizligini bozdu sesin
bir fincan kahve tadı karıştı tadınla dudaklarıma.
gün dogmuştu yeniden umutlarımıza,
güneş açmıştı gönlümüzdei ömrümüzde.
ölesiye aşkı bulmuştuk yıllar sonra birbirimizde,
BELKİDE BEN YANILMIŞTIM SENDE
doldumuştun tüm dünyamı bir anda,
bogulacagım hayat okyanusunda,
okyanuslarıda sevmiştim artık,
ta...ki
beni bırakıp terkedecegin güne kadar,
halbuki ben.
bendeki sesini sevmiştim,
gözlerimdeki gözlerini,
yüregimdeki aşkını
mutlulugumdaki mutlulugunu
birde bana verdigin ZEYTİNİ mi sevmiştim hemde çok.
şimdi yoksun bitmedi diyorsun ama yoksun,
seviyorum diyor dudakların ma yalan sevmiyorsun,
biliyorum korkuyorsun ama neden,
işte o korkuu bilmiyorum
yoksa sana BENİMLE EVLENİRMİSİN dememdenmi,
bilmiyorum, bilşmiyorum ve seni hiç tanımıyorum