Düşünüyorumda ben seni hiç sevmemişim.
Sadece senin beni sevme ihtimalini sevmişim.
Seni aşkıma karşılık vermen için sevmişim.
Yani aşkımı sevmişim seni değil.
Derinliğinde kaybolduğum gözlerini,
Beni görmen için sevmişim,
Aşkımı fark etmen için sevmişim,
Yani kendimi sevdim seni değil.
Sensiz geçen günlerde mehtabı sayarken,
Hasretimin bitmesini bekelemişim.
İçimdeki ateşin sönmesini beklemişim,
Yani kendimi sevmişim seni değil.
Fotografına bakarken tesellih aramış,
Sadece gönlümü avutmak istemişim.
Kendi kendimi kandırmışım.
Yani aşkımı sevmişim seni değil.
Umurumda değil sende ki o güzellik.
Umurumda değilsin sen artık.
Ben seni değil sana olan aşkımı sevdim
Yani kendimi sevdim seni değil.
Düşünüyorumda ben seni hiç sevmemişim.
Sadece senin beni sevme ihtimalini sevmişim.
Seni aşkıma karşılık vermen için sevmişim.
Yani aşkımı sevmişim seni değil.
Yani kendimi sevmişim seni değil.
Ama ben zaten seninle varım
Yani seni seviyorum..
MEHTAP 295
Ahmet DamarlıKayıt Tarihi : 11.8.2010 20:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!