Seni hiç öylesine sevmemiştim kadınım
Ayrılırkenki kadar o akşam kızıllığında
Kara sevdan yuttu beni kadınım kara sevdan
Üstünde soluk yıldızlar çoktan belirirken batıda
Hiç gülmedim kadınım gülmedim biraz olsun
Arkamda kalan yüzler
Mavi orman akşamında gülüyordu yavaşça
Yalnız ve yalnız o iki akşam güzeldi her şey kadınım
Ne daha önce ne daha sonra
Ama yalnızca kara sevdan kaldı bana
Gece karanlığında dolaşan aç acına...
Kayıt Tarihi : 11.1.2003 17:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!