Seni her hatırlayışımda

Seni her hatırlayışımda
Sensizlik çok zor, acısı çok büyük,
Ben seni her hatırlayışımda,
Gözlerim dolu, dolu oluyor,
Misketleri kaybolmuş çocuklar gibi ağlıyorum.

Anılar geliyor aklıma yaşanmışlıklar, yaşanacaklar.
Sözlerimiz vardı yarınlara, geleceğe
Bana gelecektin az kalmıştı geleceğim diyordun,
Geleceğim sabret bu evden çıkıp sana geleceğim…! ! !
Bizim evimiz olacak bize ait olan evimiz...

Biriktirip yapamadıklarımız geliyor tek, tek aklıma
Evimiz olacaktı sessiz sakin bir yerde
Bahçe içinde, küçük şirin verandalı
Bahçede çiçekler ağaçlar meyveler yetiştirecektik.
Yemekler yapacaktık kereviz yedirecektin bana...

Öyle çok hayallerimiz vardıki yarınlarla ilgili
Öyle dolu, dolu yaşayacaktık ki hayatı…
Sen ben, ve yağmurcan…
Üçümüzün olacaktı gelecek.

Birden öyle bir savurduki rüzgar bizi
Dağıldık darmadağın olduk…
Yanlışlıklar üst üste geldi ikimizden,
Yıkıldık ezildik bittik…

Şunu sakın unutma canım
Her ne olursa olsun seni seviyorum
Seni son nefesime kadar seveceğim
Senin bana verdiğin vereceğin ceza,
Cezam ölümde olsa hapis de olsa;
Seni sevecek senin için mücadele edeceğim…