Seni Hep Seni Ardım Şiiri - Mahmut Nazik

SENİ HEP SENİ ARDIM

Bir çoban ateşi hani göz kırpan
Hallerde seni hep seni aradım
Terk edilmiş yurtlardan arta kalan
Küllerde seni hep seni ardım

Belki bir rebapda belki de lirde
Uzun uzun kaldım ben kimi yerde
Yıllarca dolaştım hep perde perde
Tellerde seni hep seni aradım

Bülbül olup konmuş isem dalına
Yuva kurdum kör dikenli çalına
Beyazına yalım yalım alına
Güllerde seni hep seni aradım

Sevdan bir sulu sepken kokusu sen
Gelip kımıl kımıl yolumu kesen
Bir yaprakta o efil efil esen
Yellerde seni hep seni aradım

Durup dinlenmeden öyle soluksuz
Karda kışta yalın ayak aç susuz
Diyar diyar yorgun argın uykusuz
Ellerde seni hep seni aradım

Ne ay saydım ne mevsim ne de sene
Aşkın ateşinde yanan pervane
Mecnunun olmuş bir deli divane
Çöllerde seni hep seni aradım

Diyar diyar kaş zemheri kaç bahar
Saçımın beyazı yoldan yadigar
Ömrü baharımdan son ana kadar
Yıllarda seni hep seni aradım

Mal mülk sizin olsun aşka köle ben
Eğilmedim nebi olsa kula ben
Bir gönlümü alıp düştüm yola ben
Yollarda seni hep seni aradım

Mahmut Nazik 03 03 2015 Mersin