Yokluğunun bittiği yerde hayat başlıyor. Ağlıyorum yeni doğmuş gibi, seni kaybetmiş gibi.
Geçmişi hayal gibi gelen bir ömürde, geleceği hayal etmeden, bu nostalji neden.
Işık gördüğün yer tünelin dibi. Tünel hayatsa eğer, seni bulamamamın sebebi bu karanlık mı.
Karanlığa gözlerim alışmadı nedense, karanlığa alışamadım.
Aydınlık heyecan vermiyor aslında, karanlığı görmeden. Karanlık korkutsun hepimizi.
Anlıyorum nehirlerin yer altından çıkarken heyecanını, ışığa kavuşmasının.
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,