Seni Hayal Ederken Şiiri - Ferdi Küçük

Sesini duymak vardı ya şimdi
Bir ilaç gibi gelirdi inan kıvranan yüreğime
Sarardı kulaklarımı ta derinliklere kadar
Ne güzel de olurdu biterdi hasretliğim
Celladım olmazdı dudakların…

Ellerini tutmak vardı ya şimdi
Isıtırdı üşüyen titreyen bedenimi
Bir an olsun nar ateşlere sokardı
Yağmur altında ıslanan yalnız yüreğimi
Sonra da küllerimi savururdu ellerin…

Doya doya öpmek vardı ya seni şimdi
Kurtaramazdı inan seni kimse dudaklarımdan, kollarımdan
Kor haline dönüşürdü dudaklarımız
Güneşten sıcak olurdu, kutuplardan soğuk
Ve bir sigara çekimi kadar kısa…

Gözlerine dalıp gitmek vardı ya şimdi
Yok olurdum inan gözbebeklerinde
Külümü de bulamazdın benim ya neyse…
Götürürdü beni en uzak şehirlerin
En ıssız, en sıcak, en yüksek yerlerine…

Saçlarını okşamak vardı ya şimdi
Sarardı inan parmaklarımı kelepçe gibi
Ağ gibi örerdi esir ederdi yüreğimle beraber
Sonra ilmek olurdu ya beni bekleyen dar ağacında
Yok ederdi ya beni, vardan, yaşantımdan

Yanaklarına dokunmak vardı ya şimdi
Yüreğin ellerime değerdi yakardı ya
Öksüz yüreğime Azrail olurdu
Alırdı koparırdı yüreğimi bedenimden
Götürürdü inan kendi memleketine…

Tenini koklamak vardı ya şimdi
Burnum hissederdi inan tüm çiçeklerin kokusunu
Saçların gül kokardı bence, ellerin karanfil
Dudaklarınsa beni sarhoş bırakan şarap gibi
Sonra çalardı bir parçamı bedenimden…

Sana sımsıkı sarılmak vardı ya şimdi
Kemiklerimiz çatırdarcasına, sımsıkı sımsıcak
Duymazdım ya kıyamet kopsa, şimşekler çaksa
Olamazdım ya böyle ömrüm boyunca…

Sana susamak vardı ya şimdi
İçemezdim ya dudaklarından akan badeden
Sarhoş olamazdım inan işte o zaman
Unutamazdım bir anlık da olsa dertlerimi
Kurtulamazdım yakama yapışan kaderden…

Sana ağlamak vardı ya şimdi
Ellerin değerdi ya göz yaşlarıma, saçlarıma
Avutamazdın inan, güldüremezdin yüzümü
Ama çaresi sendeydi onu da bilemezdin
Ve silemezdin inan damla damla göz yaşlarımı…

Seninle dans etmek vardı ya şimdi
Elin elimde, elin omzumda
Elim elinde, elim belinde…
Uçardık ya kanatlanıp gökyüzüne
İşte o zaman kanatlanırdı ya
Dudakların dudaklarıma

Seninle el ele koşmak vardı ya şimdi sahilde
Dalgalar şarkımızı söylerdi inan bizimle
Nefes nefese kalırdık ya birbirimize sarılırken
Martılarla birlikte uçardık ya enginlere
Dalgalar sürüklerdi inan yalnızlığımı…

Ama sana dokunamamak vardı ya
Kader bana ölümlerden ölüm beğen dercesine
Yalnızlık ayaklarımı prangalayıp, ellerimi kelepçelercesine
Ve ölümün burnumun dibine kadar gelmesi
Bana yakınlığı aklıma gelirdi ya, olamazdım ya sensiz
Dokunamazdım ya, hayallerim suya düşerdi ya
Sana gelinim, sevdiğim diyemezdim ya…

“Seni sevmiyorum” derdin ya hiç çekinmeden
Kurşunu ağzında olan silahı ateşlerdin ya
Parçalanırdı ya yüreğim
Ama san ait olanda düşerdi yere
Yine bende kalırdı, inan alamazdın
Kalbimle beraber ölürdü yine senin olan
Yani yine alıp götüremezdin benden ayırıp
Yani yine kopamazdın seni benden
Seni böylesine hayal ederken