En çok da gülüşüne hayran kalırdım
çocuksu utangaç huzur dolu
minik erguvanlar
Nasıl hayran bırakıyorsa tüm tabiatı kendine
öyle hayran bırakıyordun beni kendine
Ve yine
En cok çekip gitmelerin zoruma giderdi
güneş, zifiri karanlığa
nasıl terk ediyorsa tüm dünyayı
işte öyle çekip gidiyordun
Ama ben seni çekip gitmelerinle değil
Gulmelerinle hatirlayacagim
Kayıt Tarihi : 1.5.2015 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!