Seni Gözlerin Kadar Sevdim

Aşk kapımı çaldığında.
Bir kekremsi tadı vardı acının.
Ve susuzdum biraz da.
Sonra bir anlamı oldu adının.
Güzeldi ismini bağırmak karanlığa.
Ve hala güzel seni anıyor olmak.
Aşk dediğin zaten yanmak, kor olmak değil mi?

Senin yanındaysam,
Yağmur hiç dinmesin mesela.
Islanmak koyar mı adama.
Beklediğim otobüs hiç girmesin durağa.
Yolculukları hiç bitmesin.
Ve bırak dağıtsın yangınımı,
Savursun bahtımı
Bir bakır sattıran rüzgarı.
Kor kor hissedeyim içimde varlığını.

Ben karayı gözlerinde sevdim.
Bahtımın tüm karasına inat.
En çılgın zamanısın gençliğimin.
Şimdi benim dileğim;
Hep omzuna yaslanayım.
Hatta omzunda yaşlanayım.

Yüzümün çizgileri ol sen.
Hatta dayandığım bastonum.
Ne kurşunlar vurur beni,
Ne sıklaşan kalp krizlerim olur sonum.
Seni içime çekerim bir ömür.
Senle bitsin soluğum.
Aşk senle güzel,
Sevmek gözlerinde güzel.

Ben seni gözlerin kadar sevdim.
Çünkü gözlerinde dünyalar vardı.
Ben seni dünyalar kadar sevdim.

(Kiğı,Kasım’07)