Seni Görürsem Şiiri - Kazım Gök

Seni görürsem
Şafaktan çıkar önüme gelirsin
Elime alamam yakar eritirsin
Gönlümü düşer orda dirilirsin

Seni görürsem
Kelebekler sürü ile uçuşur
Suyun içinde ağaç tutuşur
Akıl ile gönül hep vuruşur

Seni görürsem
Dağı taşı devirip dökerim
Yaşlı çınarı yerinden sökerim
Ocağıma incir ağacı dikerim

Seni görürsem
Elini uzatsan sıkamam
Sıkarsam geri bırakamam
El ele seninle dolaşamam

Seni görürsem
Gözündeki denize dalarım
Vurgun yer derinlerde kalarım
Seni bulamam kendimi dibe salarım

Seni görürsem
Baş bağlayan yaralardan kanarım
Tekrar beni ateşe atarsan yanarım
Girerim toprağa kurtuluş sanarım