Cam mı açıktı
Bu üşüme nerden çıktı
Ruhum soğumuş galiba
Kutuplar gibi değil
Ölü bir beden gibi
Birçok kez ölmüş bir beden gibi
Solmuş bir çiçek gibi
Güneş gibi
Güneş mi
Güneşim...
Güneşim bu günlerde neredesin
Kimlesin, ne yapıyorsun ne yiyor ne içiyorsun?
Her ne yapıyorsan benimle değilsin
Oysa benim sensiz bir anım yok
Bir kez daha anladım bugün sevgilim
Benim senden başka kimsem yok
Hep yanımda olan kişilerin yanındayım şuan
Seni görmüşler sanırım bugün
Toprakları öyle diyordu
Sevdiklerimin toprağı kadar soğuk bu dünya
Sevdiklerim rüyama dahi girmez oldular
Gözlerim epeydir sana da hasret
Ama sakın çıkma karşıma
Seni görürsem ne yapacağımı bilmiyorum halen
Ya da seni görünce nasıl yaşayacağımı...
Dallarım kırıldı yine
Öyle budanmış gibi değil
Meyve toplamak için kırmışlar gibi
Kırılmam için dikmişler gibi
Ama seni sakladım ben
Bu toprağın en derinindeki yarasın sen
Ve hep öyle kalacaksın...
Kayıt Tarihi : 28.7.2021 23:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!