Seni görünce sevgilim cahil kalıyor aklım.
Hiç bir şey bilmiyor senden başka.
Kör oluyor gözüm
Kimseyi görmüyor senden başka.
Hafızam gidiyor birden
Herşey siliniyor aniden
Yalnız sen kalıyorsun hatıramda...
Seni görünce cananım zaman duruyor.
Her şey donuyor.
Yalnız sen canlı herkes ölü benim için
Seni görünce bir tanem kuruyup kesilen gönlüm nehir olup akıyor sana.
Seni görünce gül yüzlüm yüzümü engel olunmaz bir tebessüm kaplıyor.
O gevşek somurtkan yüzüm birden geriliyor gamzeler oluşuyor.
Seni görünce sevdiğim en güzel gülen ben oluyorum.
Kayıt Tarihi : 29.12.2015 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Yitigey](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/29/seni-gorunce-69.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!