Seni Görünce Şiiri - Emrah Şahin

seni görmeden önce
heyecanlanırdım sancılar girerdi karnıma
sonra çıkıverirdin bir köşeden
bütün ağrılarımı alırdı
bir tebessümün
bulutlara uçururdu bakışların
o saçlarını savurman yokmu
bittiğim an olurdu
seni görünce
düğümlenirdi kelimeler boğazıma
kulaklarım kızarırdı
kalbim çıkardı yerinden
gözlerim mıhlanırdı gözlerine
utanırdım farkettiğinde.
hiç unutamam
seni farketmem için taktığın
o koca gözlükleri
oysaki hiç çıkmazdın aklımdan
gecemde gündüzümde sen vardın
derslerim sendin sınavlarım sen
ekmeğim sendin aşım sen
yeterki bir gülsen.
hatırlarmısın okulun bahçesinde
sana arkadaşlık teklif ettiğim günü
önce olmaz demiştin,
sonra neden olmasın
kim derdiki bir ömrü paylaşacağımızı
aradan yıllar geçti biz geçtik
çocukluğumuzdamı kaldı sevdamız,hayır
bir asır devirdik seninle
milenyumda şimdi aşkımız
herşey değişti birtanem
değişmeyen senin o gülüşün
birde her baktığımda aynı sıcaklığı veren
o zeytin karası gözlerin...