Seni Görmek Zül Olur bana

Seni sevmek orda dursun istemem
Seni görmek bile zül olur bana
Gönül bahçen senin olsun giremem
Dostların dikeni gül olur bana

Güvenle sarıldık ihanet gördük
Biz dostlu ağını sevgiyle ördük
Umurumda değil tünel viyadük
Mert’in patikası yol olur bana

Fesatlıklar dolanmışsa zihninde
Kötülükler kir olmuşsa gönlünde
Kalleşlikler birikmişse elinden
Kardeşimde olsa el olur bana

Kendini öveni dost diye seçmem
Elinden bir bardak su bile içmem
Namert köprüsünden boğulsam geçmem
Namert’ in altını pul olur bana