Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Seninle edilen iki dakikalık sohbet sensiz geçen onca güne bedeldi... Değil günler isterse bir ömre bedel olsun değil mi? Ve arsız gönül ne güzel anlatılmış dizelerde. Kutlarım 'Seni seviyorum' diyebilen yüreği.
Seni görmek güzeldi.
Bir çift güzel göz için onca yolu aşmak
İnan bana bir tek sana özeldi.
Hala aynı duruyor yüzünde gülüşlerin.
Hala yumuşacık ellerin.
İçimi ürpertiyor öpüşlerin.
Ve yüreğin hala o sevdiğim sıcaklığında.
Seni görmek güzeldi
yürekten tebrikler selamlarımla
akıcı güzel bir şiir.. tebrik ve sevgiler
Yüreğine sağlık...sevgili şairim....kutluyorum
Seni görmek güzeldi...
Dileğim bu güzellik;yerini bu güzelliği unutturmaya mecbur bırakacak gelecek değil aksine, inadına şiirinin son satırlarında yazdığın günlere gebe olsun..Bitmeyen bir doğumla yankılansın yüreğinizde, kulaklarınızda..
''Şimdi tekrar,
Hem de acilen yine seni istiyorum.
“-Kendine iyi bak” olur mu?
Çünkü seni seviyorum.''
Sevgilerimle
İnsanın sadece yârini değil, yârenlerini görmesi bile güzeldir.
Birilerine 'Seni görmek güzeldi.' diyebilmek bile bir başka güzel.
Tebrik eder, selam ve saygılar sunarım...
muhteşemmmmmmmmmm sizi tekrar görmekte çok güzelll:)
Seni görmek güzeldi.
Bir çift güzel göz için onca yolu aşmak
İnan bana bir tek sana özeldi.
Hala aynı duruyor yüzünde gülüşlerin.
Hala yumuşacık ellerin.
İçimi ürpertiyor öpüşlerin.
Ve yüreğin hala o sevdiğim sıcaklığında.
Seni görmek güzeldi
Seninle edilen iki dakikalık sohbet
Sensiz geçen onca güne bedeldi.
Biraz şaşkın,
Biraz tedirgindi bakışların.
Yolunu kaybetmiş bir aptal aşıktım ya! !
Bu yüzden
Kimseler anlamasın diye sana olan aşkımı
Bana yolu tarif ediyordun.
Affınıza sığınarak yazdım ama okunası muhteşem duygulu bir şiir diliniz var....Harikaydı....Yüreğinize sağlık....Selam & Saygılarımla....
Harika bir yorumla güzel bir çalışma yapmışsınız.Aynı zamanda bir düşünce adamını da tanımış oldum. O nedenlede,mutlu olduğumu bilmelisiniz.Sayın Emin Akduman.
Mürsel Adıgüzel
“-Kendine iyi bak” olur mu?
Çünkü seni seviyorum.
harikasınız yine...saygılar
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta