Düşün, bir yara yokluğunda,
Kendinden geçmiş, kanaya kanaya.
Meğer seni görmek,
Merhem sürmekmiş yaraya.
Sevdanın, senin sevdanın,
Gurura karşı, ihtilal yapmasıymış.
Meğer seni görmek,
İnsanın kendinden kaçmasıymış.
Güneşin doğmasıymış,
Gözetmeden yeri veya mekanı.
Meğer seni görmek,
Hatırlamakmış unuttuğum her anı.
Umruna takmamak,
Hatta duymamakmış akan kanı.
Meğer seni görmek,
Bir nevi durdurmakmış zamanı.
Kayıt Tarihi : 25.4.2023 09:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kırılan bardak elimi kestiğinde ve benim bunu şiiri yazıp son dörtlüğünde elimin kaynadığını farkettiğim günlerin birisinde yazdım
TÜM YORUMLAR (1)