Seni Görmeden Önce Yanmazdım, Kavrulmazdım

Aradığın nedir ki? Bir türlü bilmiyorum,
Sen cefalar ettikçe ben seni özlüyorum.

Mermerler bile güldü, sen bir kerre gülmedin,
Heykeller gibi kaldın, santim ilerlemedin.

Oldun bir kızgın güneş, yaktın kavurdun beni,
Ben bile tanımadın seyredince kendimi.

Çünkü yorgun yüreğim değildi paramparça,
Kavrulmazdı içerim böyle akşam oldukça.

Gözyaşımı bilmezdim, görmezdim, tanımazdım,
Seni görmeden önce yanmazdım, kavrulmazdım.

Kavak yeli eserdi her gün, her an başımda,
Tad vardı, lezzet vardı her bir yudum aşımda.

Bilmezdim tüy yastığın yanağa battığını,
Hiç bilmezdim sevdanın kor gibi yaktığını.

Akşam olurdu ama bildiğim akşam gibi,
Bedenim yüreğime çelikten kalkan gibi.

Seni gördükten sonra akşamı sevmiyorum,
Akşamlarda yüz kerre, bin kerre ölüyorum.

(YAĞMURLAR TÜKENDİ isimli Hece Şiirler 'inden > 25-26/100)