muhanmmet faruk koca
Yıllar önce bakışmalar arasında başlayan o büyülü rüya,
Yok, şimdilerde sevgili sen gittin ben yalnız yaralı,
Neydi seni ansızın ben den koparan o fırtına sonu gelmeyen yollarda bırakmaların,
Ben sensiz kederli yalnız yaşıyorum hayatı seni ve beni,
Yüreğim hep sen başa çıkılmaz bir rüya bu bendeki sevgili ey sevgili,
Unutulduğumu bilirim ben yaralı hep yüreğim,
Kaç asır geçti bilmiyorum ayrı olalı hala aklımdasın ilk gün ki gibi,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta