Seni gördüm de hiçbir şey söyleyemedim

Yıllar önce bakışmalar arasında başlayan o büyülü rüya,
Yok, şimdilerde sevgili sen gittin ben yalnız yaralı,
Neydi seni ansızın ben den koparan o fırtına sonu gelmeyen yollarda bırakmaların,
Ben sensiz kederli yalnız yaşıyorum hayatı seni ve beni,
Yüreğim hep sen başa çıkılmaz bir rüya bu bendeki sevgili ey sevgili,
Unutulduğumu bilirim ben yaralı hep yüreğim,
Kaç asır geçti bilmiyorum ayrı olalı hala aklımdasın ilk gün ki gibi,
Seni yıllar sonra seni bir bankta oturmuş gördüm de bir şey söyleyemedim,
Yüreğim kanadı bir yandan yara açıldıkça açıldı,
Utandım da yanına yaklaşamadım,
Şimdi kederli duruyor bakışlarım,
Yüreğimin bir yanı hep eksik,
Kalp atışlarım kudurur gecenin o en karanlık en soğuk anında,
Bakışlarım yaralı bir kuş misali miskin bir hale bürünür,
Sende yoksun zaten,
Sabahın o en kara saatinde vapur düdüğüyle uyanın bakışlarım,
Bir yanım eksiktir bir yarım yalnız,
Penceremden sokağa bakıp ta seni gördüm de sevgilim buradayım diyemedim,
Uzayan geceye gömdüm bakışlarımı sustu karanlık sustu her şey bir şey diyemedim,
Alın yazım mıydı bu benim seni kaybetmek sevgili ev sevgili,
Karanlıklardayım gel al beni.

11.07.07