Dün seni gördüm yine,
Ne de çabuk değişmişsin,
Ben seni mi sevmiştim oysa,
Hani derler ya söylemeye dilim varmıyor.
Önümden rüzgar gibi geçtin,
Beni hiç fark etmedin, ya da ettin,
Görmezlikten geldin acaba neden?
Senin bu kadar değişebileceğine,
Görmesem inanmazdım ama siz kız milleti
Hepiniz aynısınız.
Seni de nasıl kandırdı paranın tatlı rengi,
Seninle yaşadığımız o günler yine içimi alevlendirdi,
Yine anılar geldi bir bir aklıma ve yine yüreğim yandı,
Yine beynimden vurulmuşa döndüm ve donup kaldım oracıkta.
Dün seni gördüm yine,
Bu sen misin o sen misin vefasız,
Hâla gözlerinin izi ve rengi yüreğimde,
Tam unuttum derken bir anda karardı dünyam,
O pırıl pırıl güneşli günün tam ortasında.
Seni böyle hiç görmedim biliyor musun,
Güzel elbiseler içinde güzelliğine başka güzellik katmış ama....
O gülüşün hâla gözlerimin önünden gitmedi bu nasıl gülüştü,
Masum bir genç kızın gülüşü mü yoksa aldattıklarının başarı gülüşleri mi?
Artık her şeyi anlıyorum,
insanları kız milletini anlıyorum,
bu hayatın ne kadar acımasız olduğunu anlıyorum,
Ve ve biliyorum kız milletinin ne istediklerini,
İnsanları aldatarak paralarıyla sefa sürmek,
Bunu kesin bir dille samimi bir şekilde söylüyorum.
10 Eylül 2003 Karaman
Kayıt Tarihi : 19.5.2004 12:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karaman Merkezde dolaşırken önümden geçen bir kız bana ayrıldığım kız arkaşıma çok benzediği iyi giyimli olduğu ve andığım için bu şiir ortaya çıkmıştır.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!