10.07.2001
Saat 11: 45
Fakültenin merdivenlerinden inerken,
Gördüm seni.
Pembe yolda gidiyordun.
Yüreğimin yağı,
Dizlerimin bağı çözüldü o gün,
Taş oldu bedenim.
Çakıldı kalakaldı.
İzledim seni,
Bir ruhun bir faniyi izlediği ve hiçbir şey yapamayışı gibi.
Ruhun bedenden ayrılması, bu olsa gerek.
Kabrin ruhu sıkıştırıp bırakması,
Musalla taşının kafaya çarpması,
Ve
VÜCUDUN TİTREYİŞİ...
Dokun, Hisset, Yaşa.
Mümkün mü?
Yaşarken! Yaşamak Mümkün mü?
Sen bana ölmeden ölmeyi tattırttın güzelim.
Bu tat, ne Kereme ne Aslıya ne de Mecnuna yar oldu
Sen bana imkansızlığı,
Ulaşılmazlığı,
Mertebelerin en yücesini tattırdın güzelim.
10.07.2001
Aziz EkiciKayıt Tarihi : 12.7.2001 15:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aziz Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/07/12/seni-gordum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!