Seni Gördüğümde Şiiri - Cafer Taşkın

SENİ GÖRDÜMDE
Zamanı geriye çevirebilseydim
O okul yıllarımdaki halime
Yani delidolu, başımda kavak yelleri
Yani o delifişek cevvalliğim
O susmayan gönül sızılarım
Kendime söz geçiremediğim
Başımda sevda, yüzümde mahcup masumluğum
Sen hep ulaşılmaz yıldızlar diyarı
Güzelliğin duru, güzelliğin tertemiz
Türlü boyalara, allıklara ihtiyaç duymaz
Selvi boyun, alın yazmalı
Doğallığın en güzel elbise
Çorak toprakların kavruk yüzlü gencine
Üstten bakışın, burun kıvıran tarzın ile
“sen de kimsin ki der gibi”
Birazcık yeşil ışık yaksaydın
Azıcık yarım olsa da gülümseyebilseydin
Cesaret verebilseydin bu mahzun
Bu kendi benliğini arayan
Ve kaybetmek kaderiymiş sanan
O yoksul ve kıraç toprağın köylü çocuğuna
Bir şans imkansız ihtimali zor bile
O çocuğun ne hayalleri vardı
Ah bir bilebilseydin
Ne kadar özlem duyardı oysa
Ne kadar hasretti bir tebessüme
Ve o özlemle umut devrederken yarınlara
O yarınlar sensiz
O yarınlar kimsesiz
O yarınlar aşksız
Olacaklarını bile bile
Yine de vazgeçmedi
Hala kulaç atmakta yorgun kalbi
Dipsiz ve kıyısız denize
Uçsuz bucaksız mavilik
Dağların başı görünmez
Ovalar göz alabildiğine dümdüz
Gönül kuşu hala avaz avaz
Seni durmadan çağırır durmaz
Seni görmek bana heyecan
Seni görmek bana sevda
Sevgi özünde sel olup çağlayan
O deli ırmağım karışır yine de denizlere
Berrak ve ulaşılmaz maviliklere
Seni gördüğümde dünyam aydınlık
Dünyam günlük, güneşlik
Seni gördüğümde benliğim değişir
Yürüyüşüm mesela, adımlarım sağlamlaşır
Daha can evim ferah, özgürlük güzelleşir
O kapkara bulutlar kendiliğinden dağılır
Seni gördüğümde aşkın en koyu hali depreşir
Damarımda kanım olup akarsın ince ince
Ama zaman geçti, döndürülemez geriye
Zaman acımasız çünkü telafisi imkansız
Söylesene güzelim elden ne gelir.

Cafer Taşkın – 13.11.2020 Saat: 06:30