Seni gördüğüm tarihler

Sana dair ne varsa sakladım

Evim bir müze

Senden sonrası müzesi

Gerekti, gittim toprağı kazıdım

Büyüttüm adım attığın yerdeki çiçeği

Bazen de gülmekten öleceğin şeyler yaptım

Gerekti, sakladım her şeyi

Defterlerime şiir diye

Dünya gözüyle

Seni gördüğüm tarihleri yazdım

Sandım şiirdir

Aslında sendir

Özlediğimde kurşun izlerine dokunduğum

Parmak uçlarımı ısıtan

İçimi ürperten

Sarı ışık

Kırmızı perde

Islak kaldırımlar

Sana çıkan yollar

Marketler

Komşu teyze

Beyaz karanfil

Hiç alamadığım mavi gül

Kuruyor çiçeklerim

Ne yazık ki ben kendimi kaybettim

Çünkü içimdeki seni kaybettim

Biraz bilerek

Ama kendi fermanımı verdim

Yok, biliyorum

Merak etme,biliyorum

Yine de bilmek değiştirir mi ?