SENi GÖRDÜ GÖZLERiM Şiiri - Binali Kılıç

Her tesellim sen oldun, sen böldün efkarımı
Karşımda hep sen vardın, seni gördü gözlerim
Sen olmadan açmadım hiç gönül pazarımı
Çarşımda hep sen vardın, seni gördü gözlerim

Her gece misafirim, her kapımı çalan sen
Her kederim, her neşem, her uykumu bölen sen
Her duaya durdukça, semâya yükselen sen
Arşım da hep sen vardın, seni gödü gözlerim

Ağlamaktan usandım, hayatımın tadı yok
Düştüm aşk pençesine affı yok, azadı yok
Bizimki kara sevda, bunun başka adı yok
Yaşımda hep sen vardın, seni gördü gözlerim

Düştüm sevda ağına,Yüreğime dolaştın
Söküp ata bilmedim, her zerreme bulaştın
Hızırım hep sen oldun, Çağırdıkça ulaştın
Başımda hep sen vardın, seni gördü gözlerim

Senden ayıramadım soyumu, soyun gibi
İşte geldi geçiyor, hayat bir oyun gibi
Her adımda ürperdim, kuzulu koyun gibi
Peşimde hep sen vardın, seni gördü gözlerim

Sen benim ilk göz ağrım, ilk aşkım, ilk gördüğüm
Karşında dilim dönmez, sanki olur kör düğüm
Bu gönül sarayıma, nakış nakış ördüğüm
Taşımda hep sen vardın, seni gördü gözlerim

Binali, der ömrüme ferman veren kadı sen
Kalbimde atan damar, gönlümün feryadı sen
İçtiğim her yudum su, her lokmamın tadı sen
Aşımda hep sen vardın, seni gördü gözlerim