Seni gönderirken Şiiri - Serpil Öztürk

Bu gece şehrin lambalarına
Seni astım korkusuzca
Yağmur ve karanlık ürktü
Bu ne acımasızlık dediler
Beni terk edip giderken
O sevdiğine hiç acımadı dedim

Bulut daha çok ağladı
Rüzgar belini kırdı dalların
Karanlık gözümün içine baktı
Sen acımasız olma der gibi
Yüreğim kulağıma fısıldadı
Yapma, yapma

Sadece son bir şans verdim sana
Yıllardır taşıdığım yüreğimden
Utandığım için
Seni, senin eline tutuşturdum
Yıllar sonra
Git dedim, git ve unut

Yüreğimde artık yerin yok!