Seni Gömdüm Şiiri - Murad Çetin

Sen bir ölüsün
Seni gömdüm az önce
Gözlerin kapanmamıştı
Ellerimle kapadım
Çiçeklerini suladım
Resmini öptüm
Masayı toplarken ağladım
Bulaşıkları durularken
Hıçkıra hıçkıra ağladım
Kapıyı kitlemeden çıktım evden
Yatağı toplamadn
Pencereleri kapamadan
Duvarları tekmeledim
Kapıları yumrukladım
Kimseye aldırmadan
Ve yorulmadan
Anlamadan yaşadığımı
Yaşamadığını unutamadan
Şehri birkaç kez koşarak turladım
Adımı unuttum birkaç kez
Başımı yollara vurarak hatırladım
Hüzünlü şarkılar dinleyerek uyudum
Kabuslardan terleyerek uyandım
Bir yanım aşıktı hala
Bir yanımı öfkeye ayırdım

Seni gömdüm kendi ellerimle
Terimle çamurlaştı ellerim
Hüznümle çamurlaştı kalbim
Anıtlaştı aşk
..........
..........