Zonguldak!
seni gittikçe kaybediyorum bulmak istediklerimin içinde
gittikçe uzaklaşıyor yakınlaşmasını istediğim özlemlerim
hiç mi hevesin kalmadı?
hiç mi konuşmak istemiyor suskunluğun ki, kıyılarına sere serpe uzanamaz olmuş anıların
yüzünü tırmalar olmuş bahçelerinde oynayan çocukların
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
İsteyip, özleyip bulamadıklarımız ne kadar çok. İnsanı şair yapan sadece kendisinin değil diğerlerinin de hakkettiği güzellikleri ve özgürlüğü kaybedişinin yarası olsa gerek... Sayın Gülden Işık güzel şiirinizi kutluyorum. Usta kaleminizesaygılarımla.
Osman Aktaş
Yüreklerimizde olduğu gibi bildiğimiz tüm güzelliklerin ve dahi şehirlerimizin bile üstüne içi görünmez bir demirkafes geçirilmiş gibi. İçinden firar öyle zor ki. Böylesi gidişlerde, gelişler olmuyor..
Kaleminize, yüreğinize sağlık sayın Gülden Işık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta