Zonguldak!
seni gittikçe kaybediyorum bulmak istediklerimin içinde
gittikçe uzaklaşıyor yakınlaşmasını istediğim özlemlerim
hiç mi hevesin kalmadı?
hiç mi konuşmak istemiyor suskunluğun ki, kıyılarına sere serpe uzanamaz olmuş anıların
yüzünü tırmalar olmuş bahçelerinde oynayan çocukların
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
