** Seni Gidi Seni Seni Seni **

23Ekim 2007SALI Ateşten su ya Su dan Ateşe koşar insan oğlu... Babam kulağımızı çeker eşşeğime su verdin mi diye sorardı? Verdim cevabı oyunu başlatırdı, Peki soğuk mu verdin, Sıcak mı verdin derdi. Soğuk verdim deyince, oy oy oy oy üşüttün eşşeğimi, sıcak verdim deyince oy oy oy oy yaktın eşşeğimi derdi. Babamın sabrına bazen de bizim sabırsızlığımıza kadar bu böyle devam ederdi. Bi de ılık vardı ama o oyuna dahil değildi. Hayatın içinden geçerkenki yolculuğumuzda hep ılık olsun isterken karşımızda ya soğuk ya sıcak çıkar. Hep sevildiğimizi sandığımızda sevilmediğimizi / sıcaktan soğuğa geçtiğimize üşürüz. Bazen bir kalemde tüm emeklerinizi silerler, yaptığınız herşeyin yapmadığınız bir tek şeyin yanında ne kadar değersiz olduğunu görürsünüz. Nerden başlasa yangın insan kendine yanar... Mutluyken güzel şeyler söylemek meziyet değildir, en kızgın en anlaşılmadığını en sevilmediğini en yalnız olduğunu, en kızgın olduğunu, en kızgın olduğunu düşündüğünde sözlerininin karşıtlarıyla konuşuyorsan önce insanlığından, sonra yaşadığından sonra da sevginden şüphe etmeden gerçek olmadığını kabul etmelisin. Ayrılık geçer içimden En çok sana küserim... Emeğe değer vermek için Hak ettiğini istemek için İşçi mi olmak lazım Düşünmek için Kelimeleri seçmek için, Bizden geçmemek için, Şair mi olmak lazım Sevmek için, Seni gidi seni seni… Kırık bir kalple yağmurda yürümek zordur... Islandıkça uzar saçlarınız ve kirpiklerinizden damlarsınız... Hangi bir sevmeyi anlatayım ki karşıtıyla ne olduğunu şaşırmış. Ömrünüzün sebepler için... şair mi olmak lazım.