Yokluğunu içimde büyütür kalabalıklar..
adını her andığımda, biraz daha kıpırdar çocukluğum,
ve yüzünü görmediğim bir hüzün yakar yanaklarımı
hep sonunu görecek değiliz ya derim,sonra
bırak yarıda kalsın,ayrılığı konuşan adımlarım..
bakarsın yanık tenli bir yaz akşamı getirir seni..
yoksul çocukların paha biçilmez neşesiyle...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta