Yokluğunu içimde büyütür kalabalıklar..
adını her andığımda, biraz daha kıpırdar çocukluğum,
ve yüzünü görmediğim bir hüzün yakar yanaklarımı
hep sonunu görecek değiliz ya derim,sonra
bırak yarıda kalsın,ayrılığı konuşan adımlarım..
bakarsın yanık tenli bir yaz akşamı getirir seni..
yoksul çocukların paha biçilmez neşesiyle...
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta