Yokluğunu içimde büyütür kalabalıklar..
adını her andığımda, biraz daha kıpırdar çocukluğum,
ve yüzünü görmediğim bir hüzün yakar yanaklarımı
hep sonunu görecek değiliz ya derim,sonra
bırak yarıda kalsın,ayrılığı konuşan adımlarım..
bakarsın yanık tenli bir yaz akşamı getirir seni..
yoksul çocukların paha biçilmez neşesiyle...
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta