Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu gün
kalem ağladı
döktü gözyaşlarını
kağıtların üzerine...
kağıtların üzerinde koşuştular harfler
onları yerlerine yerleştirdi
gözler...;
Dudaklar kıpırdadı, aralandı
dil çıkıp sahneye tercüme etti
ve kulaklar...bir "öykü" dinledi!
Damarlardaki kanlarda
bir telaşlı koşturmaca başladı
akım...beyine ulaştı;
Ürperdi kâlp metezori
titredi ayaklar, üşüdü eller
ürperdi tüm beden.
Kirpikler sık sık açılıp kapandı
bir çeşmenin vanası
serbest bırakıldı
boşaldı gözyaşları...
mürekkep hokka'sına;
Hokka'nın içi karıştı
içeride bir renk telaşı,
üstünlük kendini gösterirken
dalgalanma duruldu
oluştu bir kırmızı deniz...
Kalem, daldı hokka'nın içine
bir derin nefes aldı...
ve titrek titrek
yazının başlığını yazdı;
"Yalnızlığın adı ÖLÜM!"
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta