Seni getirdi aklım önüme bıraktı
Gözümde aniden koptu bir fırtına
Dışına döktü yağmur bulutları acısını
Kapadım kayboldun açtım geri gelmedin
Aklımdan geçerken gözümde verdin mola
Sonra önümden geçirdi seni
Kokunu içime çektim
Hasretinin acısıyla direğim sızladı dedi
Aklımdan geçerken burnumdan kokladım seni
Yüzündeki çizgilere dokundum
Hissettim tenine değdi elim
Gökyüzüne elimle nazlı şiirler yazdım
Kıskandı mavi koyulaştı okuyamadın
Paket yapıp gamzene bıraktım
Alın terim al oku dedim
Sesin üşüdü
Titredi harfler bir araya gelmedi kelimeler
Dağınık cümleler düştü yüzünden
Teninde koptu fırtına durdurmadın
Aklımdan geçen şiirleri okuyamadın
Dur dedim aklıma getirme onu bana
Öyle deyince ağladı
Durdu aklım üstü başı sırılsıklam
Ne seni getirdi
Nede kendi geldi bembeyaz
Kara giyindi küstü aklım
Gecelere karıştı bulamadım
Kayboldun aklımdan birden
Duygular tellal oldu çığlık çığlığa
Aradı buldu seni aklım
Karşıma getirdi dokunamadım
Cüzdanına koy diye
Resmini getirdi kâğıda basmadan
Aldım elime seni deste deste cansız
Her gün konuştum seninle
Dertleştim sessizce
Aklımdan geçenleri söyledim duyamadın
Beni götürdü aklım sensiz
Seni getirdi aklım bensiz
Kayıt Tarihi : 24.7.2018 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kalem ağladı
döktü gözyaşlarını
kağıtların üzerine...
kağıtların üzerinde koşuştular harfler
onları yerlerine yerleştirdi
gözler...;
Dudaklar kıpırdadı, aralandı
dil çıkıp sahneye tercüme etti
ve kulaklar...bir "öykü" dinledi!
Damarlardaki kanlarda
bir telaşlı koşturmaca başladı
akım...beyine ulaştı;
Ürperdi kâlp metezori
titredi ayaklar, üşüdü eller
ürperdi tüm beden.
Kirpikler sık sık açılıp kapandı
bir çeşmenin vanası
serbest bırakıldı
boşaldı gözyaşları...
mürekkep hokka'sına;
Hokka'nın içi karıştı
içeride bir renk telaşı,
üstünlük kendini gösterirken
dalgalanma duruldu
oluştu bir kırmızı deniz...
Kalem, daldı hokka'nın içine
bir derin nefes aldı...
ve titrek titrek
yazının başlığını yazdı;
"Yalnızlığın adı ÖLÜM!"
TÜM YORUMLAR (1)