Seni en çok yokluğunda seviyorum ben
Ne gözlerin ne yüzün nede tebessümün
Gelmedi aklıma tüm bunlar bir zaman
Ama seni en çok yokluğunda seviyorum ben
Nedensiz sensizliklerim koymadı bana
Sebepsiz gidişlerini sorgulamadım ben
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Mehmet Bey, güzel dizelerdi...emeğinize, yüreğinize, kaleminize sağlık...tam puanla kutluyorum...selamlar.
Seni sevmediğimi söyleyeceğim ama dilim lal
Bu kalp senin artık ister at istersen yanına al
Gözlerim bağlı ne olur gitme sen hep burda kal
Ama seni en çok yokluğunda seviyorum ben
Düşleyen yüreğinize sağlık . ☆•°*”˜˜”*°•☆ ★ ☆¸.•
Evet... Hep öyle olmaz mı? Sahip olduğumuz değerlerin pek farkına varamayız fakat yokluğunda anlarız; bıraktığı boşluğu hiçbir seyin dolduramayacagini... Çok anlamlı ve güzel dizeler...
Yüreğinizin coşkusu / hissiyat derinliğiniz, ilham kaynağınız daim olsun, nice güzelliklere...
Saygı/Sevgiyle Kalınız
Metanet Yazıcı
mehmet bey muhtesem bır sıır olmus +10 antolojımde
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta