Seni en çok ben severim,
İnanmazsan,
Şiirler astığım kirpiklerine sor,
Öptüğüm saç diplerine,
Yara izlerine sor onlar söylesin,
Seni en çok kim sever?
Sen bana bakma,
Ben hala yetenekli şiirler yazan,
Yeteneksiz bir hırsızım...
Bu yüzden tüm bu aşktan kayıplarım...
Ayıplarım,
Masmavi ama simsiyah günahlarım,
Bundan bütün o baş belası hatalarım...
Seni en güzel ben severim...
Bu böyle!
İnanmazsan,
Uykundan öptüğüm yüzüne sor,
Omurilik kemiklerin şahit ulan!
Parmak uçların hatta ayak bileklerin bile,
Göğüs kafesini unutma ne olur...
En güzel ben severim seni...
Yahu bana bakma dedim ya,
Ben yine kafiyeli şiirler yazan,
Kafiyesiz bir kadınım...
Bırak da kendini bana,
Tenin tenim ile bileylensin,
Sesin kulaklarıma iliklensin...
Öp beni saçlarımdan,
Bağla kendine,
Çok özlemişçesine...
Tenin ruhuma teyellensin,
Sonra öldür beni,
Zaten sevmeyeceksin...
Kayıt Tarihi : 7.1.2015 17:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ac bir tavugun
yem yemesidir opmek!
oysa sevmek
ac gezmektir...
:)
Hiç bir kişi 'sevdiği kadar sevildiğinden emin değildir...'
Bir kabullenebilsek.. Ne gerek var 'önce sev, sonra öldür beni' demelere?
Güne gelen şiiri ve şaireyi kutlarım...
TÜM YORUMLAR (9)