Seni düşünüyorum İstanbul,
Haymana ovasında, Ankara’da seni düşünüyorum.
Teknesi bile olmayan bu gri şehirde, aklımdan vapurların geçiyor.
Beyaza boyuyorum yakaladığım kargaları tek tek.
Aşkına düştüm düşeli, bilmem kaç yıldır,
Bulduğum her su birikintisine kız kulesi koyuyorum, yanına kağıttan gemiler
Kapıyorum gözlerimi, bir açıyorum, Galata’ da bir sabah.
Hezarfen’ le bulutlardayım, martılarla yarışta.
İniyorum Üsküdar’ a, yorgunluk çayı Hezarfen’ le çınaraltında.
Kapan gözlerim kapan.
Aman Allah’ ım bu koku da ne?
Adalarda bir faytonun arkasında.
Mavi boncuklarla süslenmiş bir at.
Dörtnala gidiyorum surlara o atla, Fatih yanıbaşımda.
Bizanslı kızlar, Akşemsettin’ e çiçek verme telaşında.
Fethediyorum İstanbul’ u, İstanbul atımın ayağının altında.
Artık bizim mi İstanbul, cennete mi gideceğiz yani böylece, bu orduyla?
Durun, durun, durun, ne olur uyandırmayın beni…
Ankara’ dayım bozkırın ortasında,
Önümde mavi bir leğen, içinde kız kulesi,
Gemiler yok, beyaza boyayacak kargalar peşindeyim….
Hüseyin Tanrıkulu
Kayıt Tarihi : 11.4.2006 13:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!