Seni düşünüyorum anne!
Kafamı dizlerine koymuş ağlıyorum
Ve sonra soğuk bir taş hissediyorum.
Mezar taşına, en büyük kinleri besliyorum.
Seni düşünüyorum anne, ağlar gibi!
Seni düşünüyorum anne!
Şimdi dudaklarımda bir avuç toprak,
İncitmeye korkar gibi mezarından alınmış.
Sen misin, ben miyim daha uzak?
Seni düşünüyorum anne, öper gibi!
Seni düşünüyorum anne!
Biraz ağlıyor, biraz gülüyorum.
İlk önce eski evimize gidiyorum.
Yavaş yavaş canlanıyor anılar.
Gözümden iniyor mazideki kırıntılar.
Seni düşünüyorum anne, dua eder gibi!
Kayıt Tarihi : 18.7.2009 10:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Altun](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/18/seni-dusunuyorum-anne-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!