Seni Düşünüyorum Şiiri - Osman Erdoğmuş

SENİ DÜŞÜNÜYORUM

Seni düşünüyorum...
Ellerimin arasında kafam
Bir ah çekiyorum yürekten
Yıkılmasa da dağlar
Dereler akmasa da tersine
Coşmasa da çağlayanlar.
Yıktın gönül dağımı
Ümidimi kuruttun
Tertip,düzen kalmadı
Mahvettin ocağımı.

Seni düşünüyorum
Ellerim şakaklarımda
Dalıyorum tatlı hülyalara
Neler geçmiyor ki aklımdan
Bir dağ evi yapıyorum orman kenarında
Önce ikimiz,yan yana,kol kola
Ulu çınarın altında
Adem ile Havva gibi
Sonra çocuklarımız
Sallanıyor salıncakta
Neşe saçıyorlar dünyaya
Onların sevinçleri
Gamzeli yanağında
Yayıyor tebessümleri.

Seni düşünüyorum...
Uzanmış yatağımda
Giymişsin gelinliğini
Hem de bembeyaz,tertemiz
Aşkım gibi,aşkın gibi
Sesinde bir titreklik
Ellerin ve ayakların
Hafiften de titriyor
Heyecandan...
Gözlerinde mutluluk gözyaşları
Yüreğimde kuruyan derelere
Ab-ı hayat oluyor
Yeşertiyor benliğimi
Kendime geldiğimi
Uyanınca anlıyorum.

Her şeye rağmen
Yinede seni çok seviyorum.