Parmaklarımın arasından dökülen küller,
Duman olup giden ise bir kader,
Bir can kalmış bende derbeder,
Bekler yalnızlığında, doğan güne kahreder.
Düşündükçe seni, geceler yanar,
Şafak söker, yalnızlık yine yakar,
Kahretsin! Bu can seni ne çok arar...
Güz günlerinde aşık olmam sana bir daha,
Kısa sürdü, sürmeli gözlerindeki sevda.
Bir ilkbahar sabahı, yeniden çıksan karşıma,
Gecesi olmayan günler doğsa aşkımıza...
Kayıt Tarihi : 9.5.2016 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!