Seni düşünüyorum Şiiri - Ali Çınar

Şu an seni düşünüyorum,
Pencere kenarında bir divanda,
Elimde vefalı dost,nefes nefes tüter içimde,
Benim yangınım başka,özlemim gökler kadar,
Tutulmuşum aşkına yanıyorum.
Gözlerim,ellerim,dudağım seni arar her yerde,
Bir havakan döner içimde yokluğunun anısına,
Sen yokken değil,
Sen varken yokluğunu yaşıyorum.
Nefes almak kadar yakınken sana,
Sıra dağlar kadar engel var.
Yıkıp-yaksam mı ki? Yapamam sanma…
Sen varken hayalinle yaşıyorum.
Dört duvar arasındayım sıkılmışım,bunalmış,
Tırmalıyorum sayfaları sana varayım diye,
Duyguların,düşüncelerin,sözlerin dolu dolu, yaprak yaprak,
Sen yoksun gelmedin zamanın ötesine bile,
Satırlarını okuyarak,maziye dalarak,bir sigara sararak,
Seni anarak,
Yaşıyorum gecenin omuzlarında,karanlıkta.
Ne yıldızlar barışık,ne ay dost bu gece,
Rüzgar başıboş bir hoş esiyor ama,
Tüylerim tiken tiken oldu.Üşüyorum sanma.
Biri canını sıktı,kalbini kırdı,
Seni ağlattı mı ıhlamur vakitlerde?
Saat ilerlerken üç on beşe,
Uykuların mı bölündü?
Aaah! .. Başımda esen kavak yelleri,
Alın götürün beni onun rüyalarına,
Elimde kalemim,yüreğimde sevgim,
Gözlerimde hasretim var duman duman.
Yalnızım şimdilerde yapayalnız,
Biz mi kaldık? Gecelerde kimsesiz ooof! Ayrı ayrı
Çekilmez,dayanılmaz oldum,
Katlanamıyorum sensizliğe,
Tahammülüm yok artık.
Bana bir şey sormayın,hiç bir şey bilmiyorum,
Dayanamıyorum çok sevdiğim çakal seslerine bile,
Hayalde olsa,onunla nefes alayım,
Bırakında bunalım yaşayayım,
Ağlamak istemiyorum ben.
Ayağımın altında dolaşan da ne?
Tuzak kurmadınız mı farelere?
İstemiyorum gözlerimi yummak.Ne uykusu o yattı mı ki?
Uyumuyorsun,hissediyorum.
Bu ne keder? Ne bu elem?
Yakın olupta, yok olana,
Özlem mi var yine? ...
Nisan yağmuruna özenip ağladığımı sanma,
Hasretimin gölgesi sayfalara bıraktığım yaşlar.
Sen varken yakınarak yaşıyorum niye?
Senin yüzünden gecelerim bitmez, gün doğmaz oldu,
Olsun varsın.Ne çıkar?
Sensiz gecenin gündüzün,
Sensiz yarınların ne önemi var?
Kırık bir kavanoz,çatlamış bir duvar,
Ölü bir balık olmuşsa duygular,
Ne önemi var gün ve gün ölmenin?
Saçlarını özledim,dalga dalga kapkaranlık,
Nilüfer kokan saçlarını.
Özleme kızmak gelmiyor içimden,hasrete diyeceğim yok,
O yürüdüğüm uçsuz bucaksız sahralarda,
Kum taneleri arasında parlayan minnacık cam parçası,
O nefes alışı sevgimizin,
Kavuşmalarımızın anlamı.
O tek güzel yönü bekleyişlerimizin.
Duygularımız özlemlerle güzel…
Tuhaf bir tadı var özlemin,dayanılmaz gecelerde,
Buruk…
Hele seni özlemenin bir kokusu var,
Tüm çiçeklere değişmem,
Bir ışığı,bir rengi var anlatılmaz.
Baştan başa sen olmuşum,özleme ne ki,
Sen olduğum,sen olduğun için,
Mutluyum senin tarafından sevildiğim için,
Sevmesen gülebilir miydim?
Şen bir yusufcuk salabilirmiydim rüzgarlara?
Günün öteki yüzündesin şimdi,
Karşımdasın,tut ki bir kartpostalda,
Yüzün bana dönük,gözlerin;
Şaşkın,çekimser,dargın.
Çaresiz mahsun bakıyorsun,
Saçların omuzundan sarkık.
Kızınca da güzelsin,güzel.
Kulağın ahizeye dayanık,
Parmağın tuşlarda ruhunu arıyorsun,
Görmedin, yanındaydım.
Kartpostalda hatıra olarak değil,
Kollarımda eşim olarak kal diye yalvarıyorum.
Uyandırdın beni baktığım hatırandan,
Kulağım çınlıyor,adımı mı anıyorsun?
Yoksa bana mı yazıyorsun?
Yazıver…
Sensiz gecelerdeyim,nerede kaldın gel diye,
Şu an seni düşünüyorum nöbetlerdeyim yine,
Parolam sen,işaretim sen,tekmilim sensin,
Hiç hesapsız geçiveren zamanlarda savaşıyorum yalnızlıkla,
Kavgamda gücüm,düşüncelerimde en büyük varlığımsın,
Özgürlüğümsün,korumaya çalıştığım.
Neyi mi alacaklar ki? Dört yanımdan zincire vursalar,
Verir miyim seni sanıyorsun?
Ne kadar çok seviliyorsun,bilir misin?
Aşığım sana doyamam, kollarımla sımsıkı sarsamda,
Utanıyorum,utanıyorum,
Sen varken yokluğunu yaşıyorum,
Bu kapkaranlık gecelerde sensizlik,yalnızlık,
Sapa-sarar dünyamı.
Boş hayaller kurmak,umutlarla yaşamak,
Benim kaderim olmuş,benden bile gizlice.
Değişecek bu hayat bir gün,
Senin yanında,senin kollarında,senin olacağım,
Bir gün senin olacağım tüm varlığımla.
Eskiden sen ve ben vardı,şimdi biz varız,biz olduk,
Yaşadıkca hep yanında olacağım,ahiret mechul,
Yaşama kaynağımsın benim,
Toprak gibi,su gibi,
Evim ol,vatanım ol.
Anlatılmaz duygularla seviyorum seni,
Anlıyorsun değil mi?
Hislerimi sığdıramıyorum satırlara,
Yine iki kelimeyle sana sesleniyorum,
Seni seviyorum,seni seviyorum,seni seviyorum

Ali ÇINAR-1992