Seni düşünüyorum.
Yırtıyor ruhumu zaman
Kent yaşamının içinden çıkıp,
Karanlık odalara sokuluyorum.
Yitik hayat.. gözlerimin önünde
Kayboluyorum
Yaralarım açılıyor derin;
Sessiz…Sensiz…Bizsiz...
Korkuyorum;
Sensiz olan
herşeyden
Sensizlikten
Ruhsuzluğuma hisler takılıyor,
Bekliyemiyorum.
Patlamaya hazır; her anım,
Pencereler açılıyor gizli..
Güneş kaçıyor…sinsi gece sızıyor
Karanlık odalar pervasız
İçimden bir mızrak geçiyor
Canım yanıyor…
Yanımda olmadığın bütün akşamlar
Yaralarım kanıyor...
Iğıl ığıl
Durduramıyorum.
Sensizliğim...
Ağlıyor.
Kayıt Tarihi : 15.2.2016 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!